o katie

 

Jestem jedną z tych osób, które nie rzucają się w oczy, ale gdy poświęcisz im chwilę, zostają w Tobie na dłużej. Wierzę, że najwięcej zachwytów, zaskoczeń można znaleźć w codzienności. Nie boję się banałów, bo to w nich, w gruncie rzeczy, znajdujemy odpowiedzi.

 

Mam zbyt wiele sukienek w szafie, książek na półkach i myśli w głowie. Nadmiar tego ostatniego w połączeniu z moją introwersją i nieśmiałością musiał skończyć się pisaniem.

Piszę o zwyczajnym życiu i jego zachwytach. Piszę o tym, co mnie porusza w dźwiękach, literkach i obrazach. Znajdziesz tu historie o odkrywaniu codziennych zaskoczeń w prozaicznych zdarzeniach, z dystansem, przymrużeniem oka i radością z tego, co pod nosem.

Bez lukru. Bo tu też bywają ciemne chmury, grochy o ścianę, opady rąk i niezgoda na kilka faktów.

 

Czasem piszę o dwóch córkach, które dzieli dekada, o kocie, któremu wydaje się, że jest psem i o psie, który ma mały ogonek, więc merda całym sobą.

 

____