wide awake
Chciałabym poczuć ekscytację nowym, to mrowienie w brzuchu, które unosi a nie każe zwijać się w drżący kłębek. Przemoczyć buty w kałuży, kupić siedem solanek, pojechać gdzieś i się po prostu włóczyć z głową zadartą do góry, zacząć czytać książkę i dać się jej wciągnąć na całą noc. Słuchać muzyki przy zgaszonym świetle, ustawiać słowa w szyki płynące jak z nut.
Nie chodzi o czas, jego upływ i bieg, nie chodzi o metryki czy raje utracone. Chodzi o czucie. Rytm. I równowagę. Ile można się gubić?
Bumerangi wracają, bo się je łapie, bierze w dłonie. Przez tę chwilę, tuż przed odrzuceniem, dłońmi oddaje im się część energii, niewidzialną nić, po której niechciane myśli wracają do kłębka nerwów. A gdyby ich tak nie łapać? Uchylić się, pozwolić rozbić się u stóp i szepnąć: game over…
Moje miasto od piątku tak bardzo kulturalne, a panowie na chodniku wcale nie klną melodyjniej Pamiętam tę dumę, którą czułam, gdy przyznano tytuł. Nie mogłam się doczekać, a teraz nie mogę poczuć. Chociaż nie, było kilka chwil, które uniosło. M-ka drepcząca z przejęciem, jej rozdziawiona buzia na pióra i akrobatów, Richte mich Gott, L’echaim wyśpiewane aż po łzę dyndającą na rzęsie. I to wyszeptane samej sobie Kaśka, to się dzieje naprawdę i teraz, gdy odwróciłam głowę i zobaczyłam światła, tłum ludzi płynących z muzyką i co tu dużo mówić, w tej jednej chwili poczułam wspólnotę.
Chcę czuć. Nie uwieczniać i nie relacjonować. Nie tylko wspominać.
Takie moje małe, prywatne przebudzenie.
8 komentarzy
lewkonia
Cudne:) Nawet nie wiesz, że to jest właśnie czucie:)Zmieniamy się i czujemy mniej dogłębnie, mniej wstrzasająco. Nie w każdej chwili, nie każdym zmysłem tak samo ostro. Pogodziłam się, odżyłam, odnowiłam. Mimo wszystko czuję. Ty też! Ściskam :*
paczucha
Czuję, chociaż czasami wolałabym nie.
espe
Przebudzenie – to zaczyna być znak tego roku
http://mojszy.blogspot.com/
Katie
A wiesz, że chyba masz rację? 🙂 Już nie tak spektakularnie, całym sobą aż do bólu, ale może bardziej refleksyjnie, głębiej, tak do środka, prawdziwie? Całusy :* (Morricone 23 lutego)
Katie
To też jest trafione w punkt, czuje się to, co niekoniecznie chce się czuć.
Katie
Ooooo! Ale super! Już biegnę!
lewkonia
I właśnie to jest dojrzałość emocjonalna :))) A morricone po 400 zł :))) Już lecę;)
Katie
Wow! A muzyczna pocztówka, w Twoim ostatnim wpisie, przypomniała mi, że znałam jedną piosenkę tego zespołu (choć wcale nie jestem pewna, czy to zespół) i youtube odtwarzał kawałek po kawałku, a ja zgasiłam światło i zamknęłam oczy 🙂 Dziękuję 🙂